Wednesday, May 11, 2011

नरसिंह पद व पुष्पांजली


नरसिंह पद 
शोडष भुज प्रभुराज शोभतो .दैत्य मांडीवरी ,कोळे नरसिहपुरी  नरहरी ॥धृ 
श्री कृष्णेच्या डोहामा जी  | वसती करिसी हरी | सोडूनी सुख -माधुरी | क्षीर सागरी नित्य वास तव | म्हणुनी का आवडे वस्ति जलाभ्यांतरी |
अतिपरिचय होता चि अवज्ञा होते खरी | ऐसे बुध म्हणती किती तरी | म्हणुनी काय वैकुंठ तुला ते | त्याज्य वाटते हरी | कितीदा अवतरसी महीवरी |
स्वर्गीचे सुख तुच्छ मानिसी | देखुनि अवनीवरी | प्रेम ते सद्भक्तांचे हरी
                                         ऐशाच एक भक्ताचे पाहुनी |
                                    करि पिता हाल जे रागे निशि दिनी |
                                  कळवळूनि जासि तू जेव्हा निजमनी |
  गरुडा साठी थांबसि नच तुं | पायिच धावसी हरी | स्तंभी प्रगटसि नरकेसरी || षोडश || ||

     यज्ञ याग तप सर्व लोपले  धर्म कुणी आचरी  ऐसी स्थिती या अवनीवरी  माळा घालूनी गळा लावूनी  टिळे बहु विधा जरी  प्रभूसी स्मरे मुळी पळ भरी  कथेतुनी हरिदास सांगती  "मायालोभ धरी लक्ष परी सर्व बिदागीवरी  चौवर्णांचा आचार सुटला  सत्पथ कुणीना वरी  असत्या भी नच मुळी वैखरी  यदा यदा धर्माची ग्लानी  होते त्या अवसरी  बहुविध अवतारा मी धरी  गोप कुलोद्भव ऐसे श्रीमत  भगवत गीतांतरी  बोलला सत्य सत्य वैखरी  
                            जाणोनी ऐसा धर्मलोप जाहला 
                             रक्षणी तयाच्या जावे ऐसे तुला 
                            वाटले, म्हणुनी का येसी या महितला 
   श्रीरामाच्या सन्निध वसती  केली कृष्णातिरी  कोळे नरसिंहपुरी नरहरी ।।२।।

   स्वप्नी जाऊनी द्विजोत्तमाच्या  कथिसी " घे मज वरी  असे मी कृष्णा डोहांतरी " " कुठे शोधू मी अथांग वारी  अंत लागे हरी  पसरे द्वादश योजन वरी " "काष्ठ जलाश्रीत सहजचि जेथे  अग्नी प्रगटीत करि  वास मम त्याच जलाभ्यंतरी
   भीमनृपतिचे सहाय्य घेउनी  द्विज घे प्रतिमा वरी  पराशर ध्यायी जी अंतरीं  सवे काढिल्या तीन आणखी  प्रतिमा त्या अवसरी  पांचवी भयाभीत त्या करी  वायूसुताची ती मूर्ती मुखी  ज्वाला धारण करी  भयांकित सर्वं लोक अंतरी 
                                                    जाळील विश्व हि मूर्ती जाणुनी
                                                      सोडिली पुन्हा जलामध्यें नेऊनि 
                                                      परतले प्रभूची मूर्ती घेउनी 
        अश्वत्थांचे छायेखाली  घेत विसावा हरी  तारण्या हीनदीन कितीतरी ।। षोडश ।।३।।

       संत शिरोमणी नामदेवकुल  याच ठायीं वाढले  तयांचे पार साक्ष देतसे  सिद्धेश्वर महाराज राहिले  याच पुण्यभूमधें  मगरीने आसन ज्यांना दिले  भैरवनाथ सगरेश्वरासह  पूर्वभागीं ठाकला  पश्चिमी केशवराजची भला  उत्तरेस तो असे मछींदर  नाथ पहाडावरी  तुझा जणू वाटे पहारेकरी  दक्षिण भागी रामचंद्रप्रभू  ध्यानधारणा करी  बसुनिया सुरम्य बेटावरी समर्थकरीची हनुमंताची  मूर्ती इथे शोभते  बाहुनी सरिता आडवीतसे  "बाहुक्षेत्र " म्हणोनी म्हणती  सुरम्य स्थानासी या महिमा किती वर्णुं येथला 

                      जन्मोनी ऐशा पवित्र भूमीमधें
                                         अन करुनी स्नाना कृष्णाडोहामध्ये 
                                         देखुनी प्रभूचें रूप भूयारामध्ये  
      मुक्त  होई नर भवपंकातुनी ।सत्य असे हे जरी  का नच भगवंता उद्धरी ।।४।।



पुष्पांजली 
परार्थ तनु हि गळो,सकाळ दुष्ट वृत्ती जळो।
विशुद्ध यश ना मळो,सतत संत संगा मिळो।
सुखात मति ना घळो,सुमति ईश नामी रुळो 
नृसिंह  तवरूपा कळो,अभय दान  आम्हा मिळो 
प्रभो ! नरहरे! वसो सतत ध्यान तुझे मनी 
म्हणून नित येऊ दे विविध दुःख  संजीवनी 
सुखात विजयी फसे,विपदि  मात्र नामी ठसे 
नृसिंह  चरणी  असे  सुमन पुष्प अर्पितसे।



1 comment: