bhupali

भूपाळी ---

[चाल - घनश्याम सुंदरा ]

उषःकाल  हा येई महिवरी ,उठी सत्वर नरहरी, श्री हरी उठी सत्वर ॥

निशारमण निस्तेज  जाहला ,रवि येता अंबरी ॥ धृ ॥

द्रौपदिसाठी धावत गेला ,काय हस्तिनापुरी ? ||

कि तुडवाया चिखल गुंतला ,निशीदिनी  गोऱ्या घरी ? || 

दामाजीस्तव  त्वरे धावला ,बेदर दरबारी 

प्रल्हादे  पळविले  काय तुज ,स्तंभी गिरीकंदरी 

भक्तासाठी ऐसे धावुनी ,श्रम झाले बहुपरी ||

म्हणुनि काय ही गाढ नीज तुज , आली रे श्रीहरी ||

प्रार्थना परी आहे जगाच्या चालका तुजला 

दिक्प्राची प्रक्षाळी मुखाते सोडी शयनाला||

तू निद्रित म्हणूनिया आम्हासि कामादिक भिबविती 

दर्शनमात्रे तुझिया भवभय पळेल हे निश्चिती || 

उषःकाल  हा ------------- ||१ ||

सावळी मनोहर मूर्ती उभी तव एके पायावरी |

मुख सिंहाचे धरुनि नरहरी स्तंभी गुरगुर करी ||

दाढा दिसती बहुत भयंकर आयुधे शोभति करी |

चरचरचर चीरियला दैत्य तो घेवूनी मांडीवरी ||

ही कृती करुनी संध्यासमयी निशि निद्रा करी हरी |

पुरे पुरे तव झोप जाहला आकांत अवनीवरी ||

लोपला धर्म झाली जनता पाखंडी सारी |

उन्मत्त जाहले दैत्य तुझ्ह्याविण कोण तया आवरी ||

सोडुनि निद्रा ज्ञानार्वीचे तेज झणी पसरी |

म्हणुनि विनवितो देवा तुजला उठ आता झडकरी ||

उषःकाल  हा -----------|| २ ||

खग हे किलबिलरवे जणू तुज भूपाळी गाती |

" उदया येई भास्कर " ऐशी वर्दी तुज देती ||

कशी रंगली बघ ही प्राची सुरक्तरंगे अती |

निजकर किरणे दिनकर करितो जागृत जन जगती ||

जागे झाले विश्व सर्व तरि नीज न तव सरती |

महाद्वारी येउनिया समयी भक्त गर्जताती ||

केशवा , नारायणा , माधवा , गोविंदा , विष्णो |

मधुसूदन त्रैविक्रम वामन श्रीधर सद्बंधो ||

किती विनवू मी तुला दयाळा फोडूनिया टाहो  |

दयाघना भगवंत मती नित तव नामी राहो ||

  उषःकाल  हा --------------|| ३ ||